دولت و یک شهروند معمولی، یک خانم مد و یک زن شاغل، یک فرد نقاهت شده و یک فرد سالم. مردم در منطقه تورید یا منطقه سرد، در قطب شمال یا قطب جنوب، به همان اندازه از چای ویژه نیوشا لذت می برند.
غنیا و فقیر، پرهیزگاران و باتقواها، پادشاه و دلقک، همتایان و مردمی، ثروتمندان و پرولترها، رئیس جمهور، با ذوق و علاقه یکسان چای می خورند.
در حالت ترسناک خشم و در چنگال رخوت و یکنواختی به همان اندازه مورد استقبال قرار می گیرد. چای به طور یکسان در همه حالات در لحظات فکر، تأمل، نگرانی، مراقبت، اضطراب، غم و اندوه و در زمان شادی، تفریح، تفریح و شادی مصرف می شود.
در مواقع خطر و در مواقع شادی مورد استقبال قرار می گیرد. این خاصیت را دارد که افراد بی حال را گرم و وبا را خنک کند. هیچ فردی تا به حال ادعا یا شکایت نکرده است که به چای حساسیت دارد.
دکتر ساموئل جانسون، غول ادبی زبان و ادبیات انگلیسی به شدت از چای صحبت می‌کند و اظهار می‌دارد که مصرف چای از جدیت تلخ به شادی دلپذیر تغییر می‌کند و همچنان هوس‌انگیز بودن را حفظ می‌کند.
او درباره عادت خود به نوشیدن چای می نویسد: «من یک چای خوار سخت و بی شرم هستم که بیست سال غذای خود را تنها با دم کرده گیاهی جذاب رقیق می کردم، چایی که شب را با چای سرگرم می کرد، نیمه شب را با چای تسلی می داد.
برای چینی‌ها، چای نماد پاکی زمینی است که در تهیه آن به دقیق‌ترین نظافت نیاز دارد، از چیدن برگ‌های چای توسط زنان، کنجکاوی و نگهداری تا دم کردن و نوشیدن نهایی آن که به راحتی با کوچک‌ترین آلودگی دست‌ها و فنجان‌های کثیف یا روغنی ناراحت می‌شود.
