واقعاً در آن زمان یک صنعتی شدن اسباب بازی شاپرک وجود داشت، اما در مقایسه با مصرف قبلی بسیار ضعیف بود به دلایل 1: اسباب‌بازی وجود داشت و بچه‌ها نیز قسمت بعدی جامعه را با چندین فرهنگ مختلف عوض نمی‌کردند.
کمترین هیچ صنعتی وجود ندارد و عمدتاً تولید کنندگان و صنعتگران کوچک بودند که آنها را ساختند، به عنوان مثال در Jura که مناطق جنگلی اجازه تولید محلی خود را می دادند حتی موزه ای وجود دارد که به این موضوع اختصاص داده شده است.
بنابراین دسترسی به اسباب‌بازی چوبی به دلیل قیمت بالا و کمیاب بودن آن برای مردم دشوار بود، اما برای مثال دارای ویژگی‌های دیگری مانند استحکام یا منشأ صنعتی آن است.
در واقع، تکامل مواد پلاستیکی امکان تولید اشیاء سبک‌تر را با رنگ‌هایی که کدر نمی‌شوند، ممکن می‌سازد، این نیز ظاهر اسباب‌بازی‌های جدید و مهم‌تر از همه با قیمت‌های بسیار پایین را ارائه می‌دهد.
زیرا پلاستیک ماده‌ای گران نیست و اسباب‌بازی‌ها اکنون در کارخانه ها و در مقادیر بسیار زیاد تولید می شوند. بنابراین قیمت اسباب‌بازی‌ها به شدت کاهش می‌یابد و در دسترس مردم قرار می‌گیرد.
در عین حال، وضعیت کودک در حال تغییر است. او از یک بزرگسال مینیاتوری، می توان گفت، به یک موجود تمام عیار با نیازهای خودش تبدیل می شود.
در واقع جامعه پذیری اولیه کودک تغییر کرده است زیرا والدین به فرزندان خود اهمیت بسیار بیشتری می دهند و می خواهند آنها را راضی کنند در حالی که قبلاً کمی از آنها مراقبت می کردند (از پدربزرگ و مادربزرگ خود بپرسید که آیا شما را سرگرم می کند).
روانشناسی کودک رشد می کند و با آن طیف وسیعی از اسباب بازی های آموزشی نیز توسعه می یابد. با پلاستیک، اسباب‌بازی به یک عنصر ضروری برای کودکان تبدیل می‌شود.
شرکت‌های بزرگی مانند LEGO در حال توسعه هستند که در سال 2013 گردش مالی 2 میلیارد و 150 میلیون یورویی انجام داد و امروزه تولیدکننده اسباب‌بازی در جهان است.
