استفاده سنتی از ریشه، پوست و برگ زرشک

این آلکالوئید در گیاهان خانواده های Berberidaceae، Papaveraceae و Ranunculaceae از جمله Arcangelisia flava (menispermaceae)، B. vulgaris (زرشک)، B. aristata (زردچوبه درختی)، B. aquifolium (Oregon prape)، B. lyceum، B. crataeg وجود دارد.

Hydrastis canadensis (طلایی) و Coptis chinensis (نخ طلای چینی). زرشک سیاه به طور گسترده در طب آیورودا و چینی مصرف می شود 26، 27، 28. بربرین از قسمت های مختلف این گونه ها مانند ریشه، ساقه، پوست، میوه و ریزوم 27 جدا شده است.

استفاده سنتی از ریشه، پوست، برگ و میوه زرشک کوهی به عنوان یک تعدیل کننده ایمنی و عامل ضد میکروبی و همچنین درمانی برای مشکلات سیستم عصبی مرکزی، قلبی عروقی، گوارشی، غدد درون ریز و کلیوی در دو مطالعه فارماکولوژیک نشان داده شده است.

مقالات اخیر منتشر شده با استفاده از آزمودنی های حیوانی و آزمایش لوله های آزمایشگاهی نشان داده است که زرشک پفکی و بربرین (ترکیبات اصلی آن) دارای اثرات آنتی اکسیدانی 14، ضد التهابی 30، ضد تومور 31، ضد جهش زایی 32 و ضد دیابتی 14 هستند.

اثرات کاهنده قند خون و کاهش کلسترول آنها 33، محافظت کننده عصبی 34، و اثرات محافظت کننده کبدی 35، به طور علمی توسط مطالعات متعدد ثابت شده است.

B. vulgaris ممکن است دارای اثرات پیشگیرانه در عود مصرف مورفین در افراد معتاد باشد. شواهد in vivo و in vitro نشان می دهد که بربرین هیدروکلراید اثرات مفیدی بر کولیت 39 دارد.

اگرچه بیش از 500 گیاه از جنس زرشک آبگیری وجود دارد که در دسترس مردم در سراسر جهان است، تنها چهار گیاه زرشک برای درمان بیماری‌های مختلف استفاده می‌شود (19، 40، 41).