در دهه 1980، ارتش آمریكا جلیقه PASGT Kevlar را صادر كرد كه به طور خصوصی در NIJ Level IIA توسط چندین منبع آزمایش كرد قادر به متوقف كردن دورهای تپانچه (از جمله 9 میلی متر FMJ) بود.
در این دهه در ارتش آمریکا تصمیمات جدی برای خرید جلیقه ضد گلوله در برنامه خود بودجه ای خود قرار داد.
اما در نظر گرفته شده و فقط برای تکه تکه شدن تأیید شده است. آلمان غربی جلیقه ای مشابه با نام Splitterschutzweste را صادر کرد.
زره پوش نرم Kevlar کاستی های خود را داشت زیرا اگر قطعات بزرگ یا گلوله های سرعت بالا به جلیقه برخورد کنند، انرژی می تواند باعث آسیب های خطرناک و خطرناک شود در مناطق منتخب و حیاتی.
Ranger Body Armor در سال 1991 برای ارتش آمریکا توسعه یافت. اگرچه این دومین زره پوش مدرن ایالات متحده بود که توانست جلوی دور کالیبر تفنگ را بگیرد و هنوز هم به اندازه کافی سبک باشد که توسط سربازان پیاده نظام در این زمینه پوشیده شود.
(ابتدا ایزاپو بود و یا موقت سلاح های کوچک محافظتی که از آن استفاده می کند) هنوز نقص های خود را داشت.
هنوز هم سنگین تر از PASGT (سیستم زره پوش شخصی برای نیروهای زمینی) زره های ضد قند خون است که توسط پیاده نظام معمولی پوشیده شده است از محافظت بالستیک در اطراف گردن و شانه ها.
قالب زره بدن رنجر (و زره های بدنه اخیر که به واحدهای عملیات ویژه ایالات متحده صادر شده است) تجارت بین حفاظت از نیرو و تحرک را نشان می دهد که زره های مدرن سازمان ها را مجبور می کنند نشانی.
زره های جدیدتر که توسط نیروهای مسلح ایالات متحده به تعداد زیادی از سربازان صادر شده است شامل جلیقه تاکتیکی بیرونی ارتش ایالات متحده و جلیقه تاکتیکی مدولار سپاه دریایی ایالات متحده است.
همه این سیستم ها با جلیقه در نظر گرفته شده برای محافظت از قطعات و دور تپانچه طراحی شده اند. صفحات سرامیکی سخت مانند درج محافظ سلاح های کوچک ، همانطور که با زره بدن رهگیر استفاده می شود برای محافظت از اندام های حیاتی در برابر تهدیدهای سطح بالاتر پوشیده می شوند.
این تهدیدها بیشتر به شکل دور تفنگ های با سرعت بالا و زره پوش هستند. انواع مشابه تجهیزات محافظ توسط نیروهای مسلح مدرن در سراسر جهان اتخاذ شده است.
- منابع:
